espa 2020 Διατροφή & Ψυχολογία Archives | Nutrilife

Διατροφή & Ψυχολογία Archives | Nutrilife

ΦίλτροAllTips ΔιατροφήςΔιατροφή & ΆθλησηΔιατροφή & ΠαιδίΔιατροφή & ΥγείαΔιατροφή & ΨυχολογίαΔιατροφική αξία τροφώνΣυνταγέςΧωρίς κατηγορία
No more posts
-ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ-ΥΠΕΡΦΑΓΙΑ--e1684257040907.png

Μήπως ταυτίζεσαι με τη σκηνή των ηρώων στις Αμερικανικές ταινίες που ανοίγουν την κατάψυξη με την ρόμπα τους το βράδυ και «επιτίθενται» στο παγωτό μετά από ένα χωρισμό; Μήπως το βράδυ μετά από μια κουραστική μέρα την περνάς αγκαλιά με μια μεγάλη σακούλα πατατάκια; Μήπως φεύγοντας από τη δουλειά, αφού σε έχει προσβάλει ο προϊστάμενος, περνάς από το περίπτερο για να βρεις παρηγοριά σε μια μεγάλη σοκολάτα;

Αν αυτές και άλλες ανάλογες σκηνές αποτελούν μέρος της ζωής σου, σίγουρα αναγνωρίζεις ότι παλεύεις με αυτό που λένε οι ειδικοί «συναισθηματική υπερφαγία». Πρόκειται για μια στάση απέναντι στις αναποδιές της ζωής την οποία πιθανόν να έχεις υιοθετήσει από νεαρή ηλικία ή να προέκυψε κατά την διάρκεια μιας δύσκολης περιόδου της ζωής σου. Η κατάσταση αυτή είναι πολύ πιθανόν να σε απασχολεί και να σε προβληματίζει, κυρίως στην περίπτωση που σε έχει οδηγήσει σε αυξημένο σωματικό βάρος.

Η συναισθηματική υπερφαγία ορίζεται ως η πρόσληψη τροφής σαν αντίδραση σε κάποιο αρνητικό συναίσθημα

Δηλαδή τρως για να μη νιώθεις:

  • Λύπη ή απογοήτευση από τον εαυτό σου, τους άλλους, τη ζωή..
  • Θυμό γιατί αδικήθηκες ή δεν σε καταλαβαίνουν
  • Άγχος, ανησυχία για κάποιο ζήτημα που σε απασχολεί
  • Βαρεμάρα μέσα στο σπίτι

Τα τρόφιμα της «παρηγοριάς» είναι κυρίως τρόφιμα πλούσια σε λιπαρά, ζάχαρη και σοκολάτα. Τα συστατικά αυτά, σύμφωνα με έρευνες, επιδρούν θετικά στην διάθεση, καθώς η δράση τους μοιάζει με ορμόνες και νευροδιαβιβαστές (όπως η σεροτονίνη και η ντοπαμίνη) που σχετίζονται με μηχανισμούς δημιουργίας αισθημάτων ανακούφισης, ανταπόδοσης, χαλάρωσης.

 

Μήπως έχεις κάνει τη σύνδεση «τροφή = ανακούφιση»;

Τα αρνητικά συναισθήματα είναι μια φυσιολογική κατάσταση, τονίζουν οι ψυχολόγοι. Συμβαίνουν συχνά και είναι απαραίτητα σε όλους μας, είτε γιατί ματαιώνονται τα θέλω μας, είτε γιατί ανησυχούμε, είτε γιατί οι σχέσεις μας με τους άλλους δεν είναι αυτές που εμείς θα θέλαμε, είτε γενικά γιατί αδυνατούμε να κατευθύνουμε την ζωή μας εκεί που θέλουμε. Και είναι φυσιολογικό να αισθανόμαστε απογοήτευση, θυμό, φόβο, άγχος.

Όμως τα συναισθήματα αυτά είναι εκεί για κάποιον λόγο. Είναι το σήμα που μας δίνει ο υποσυνείδητος εαυτός μας ότι κάτι δεν πάει καλά. Και όταν κάτι δεν πάει καλά τι κάνουμε; Ψάχνουμε να βρούμε λύση, αλλάζουμε πορεία. Δεν κοιτάζουμε αλλού. Δεν κρυβόμαστε. Δεν μένουμε άπραγοι. Δεν «σφυρίζουμε αδιάφορα», γιατί το συναίσθημα αυτό θα επιμείνει μέχρι η κατάσταση να διορθωθεί.

Είναι πιθανόν, κατά την παιδική και εφηβική σου ηλικία οι γονείς σου να σε επιβράβευαν, να σε καλόπιαναν ή να σε παρηγορούσαν με κάποιο γλυκό και έτσι έχει γίνει η  σύνδεση του «όταν τρώω γλυκό νιώθω καλά».

Αναφορικά με τις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, άλλοι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι γονεϊκές συμπεριφορές υπερπροστασίας, μη αναγνώρισης ή παραμέλησης των συναισθημάτων, ακόμα και οι χειριστικές και κακοποιητικές συμπεριφορές, δεν δίνουν την ευκαιρία στο παιδί και αργότερα στον ενήλικα να μπορεί να διαχειρίζεται τα όποια αρνητικά συναισθήματα, με αποτέλεσμα να κατακλύζεται από αυτά και να παραδίνεται σε αυτά, απλά καλύπτοντάς τα με συμπεριφορές όπως είναι η υπερφαγία, αλλά και η κατανάλωση αλκοόλ, κατάχρηση ουσιών κ.α.

Έχουν αναγνωριστεί βεβαίως και κάποιες οργανικές διαταραχές όπως είναι η αντίστροφη απάντηση στο στρες, του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων, όπου οι ασθενείς, αντί να ανταποκρίνονται φυσιολογικά στο στρες με καταστολή της όρεξης λόγω αύξησης της κορτιζόλης, βιώνουν αντίστροφα μια αύξηση της όρεξης.

Επίσης, εάν είσαι από τα άτομα που βρίσκονται σε συνεχείς στερητικές «δίαιτες», βιώνοντας αυξομειώσεις βάρους, είναι πολύ φυσικό η υπερβολική στέρηση τροφής να οδηγεί πολύ συχνά σε αντιδραστική υπερφαγία.

 

Δοκίμασε τον κανόνα των 5 λεπτών

Την επόμενη φορά που κάποιο αρνητικό συναίσθημα σε οδηγήσει στην κουζίνα, λέγοντας στον εαυτό σου «ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ να φάω αφού δεν νιώθω καλά!», σταμάτα!

Σταμάτα για 5 λεπτά και πες στον εαυτό σου:

«Ξέρω ότι θέλω να φάω (το συγκεκριμένο τρόφιμο) γιατί μου συνέβει…

Θυμήσου τις προηγούμενες φορές που λειτούργησες έτσι.

Ανακουφίστηκες;

Για πόσο ανακουφίστηκες;

Τελικά το πρόβλημα λύθηκε;

Πόσο σύντομα μετά αισθάνθηκες πάλι το ίδιο;

Πάρε μια ανάσα και σκέψου τι λένε οι ειδικοί: «Τα αρνητικά συναισθήματα, είναι φυσιολογικά. Είναι σημάδι ότι αυτό που χρειάζεται να αλλάξουμε για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας, να νιώσουμε καλά, να αναπτυχθούμε. Δεν είναι λύση να τα «καλύπτουμε» με το φαγητό. Τα αποδεχόμαστε, ακούμε τον εαυτό μας που φωνάζει και προσπαθούμε να βρούμε εναλλακτικό τρόπο αντίδρασης ώστε τελικά να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την πηγή».

Πριν φτάσεις όμως στη λύση του προβλήματός σου, σκέψου τους ακόλουθους εναλλακτικούς τρόπους αντίδρασης που θα σε ηρεμήσουν πραγματικά, θα σε επανασυνδέσουν με τον εαυτό σου και πολύ πιθανόν να σε οδηγήσουν στην πραγματική ανατροπή της κατάστασης που πυροδότησε το αρνητικό συναίσθημα.

Πριν λήξουν τα 5 λεπτά «παύσης» δοκίμασε να ηρεμήσεις και να αποφορτιστείς αποφασίζοντας να κάνεις  κάτι που πραγματικά μπορεί να δουλέψει για εσένα:

  • Κάνε ένα χαλαρωτικό μπάνιο
  • Πάρε τηλέφωνο ένα άτομο που σε ηρεμεί ή σε διασκεδάζει
  • Παρακολούθησε μια κωμωδία ή άκουσε τη μουσική που σου αρέσει και – γιατί όχι – χόρεψε.
  • Βγες μια βόλτα
  • Καθάρισε ένα ντουλάπι που δεν έχεις ανοίξει για καιρό
  • Γράψε σε ένα κομμάτι χαρτί αυτό που σε απασχολεί
  • Διάβασε κάτι που σε ενδιαφέρει, κάνε μια χειροτεχνία, βάψε τα νύχια σου, δοκίμασε ένα χτένισμα, κάνε εκείνη την μαστοριά που περιμένει εδώ και καιρό… και η λίστα μπορεί να είναι ατέλειωτη!

Όσες περισσότερες φορές καταφέρεις να «ξεγελάσεις» τον εαυτό σου, τόσο πιο κοντά θα φτάνεις στο να απαλλαγείς από την συμπεριφορά αυτή.

Και μη ξεχνάς: σε κάθε περίπτωση ο κύριος στόχος σου θα πρέπει να είναι η προστασία και η φροντίδα του εαυτού σου και η επίλυση του πραγματικού προβλήματος.

Έτσι θα απολαμβάνεις να τρως ότι και όσο χρειάζεσαι πραγματικά, με χαρά και χωρίς τύψεις.


apo-deftera-diaita-scaled-e1643269266935-1280x1544.jpg

Το ξεκίνημα του χρόνου σηματοδοτεί μια νέα αρχή και για πολλούς αποτελεί ιδανική περίοδο ανασκόπησης, αναθεώρησης και θέσπισης νέων στόχων. Συχνά, δίνουμε υποσχέσεις αυτοβελτίωσης τις οποίες είτε θέτουμε σε άμεση εφαρμογή, είτε μεταθέτουμε από Δευτέρα σε Δευτέρα, είτε εγκαταλείπουμε πολύ σύντομα.

Η επιθυμία απώλειας βάρους και η βελτίωσης της υγεία και της εικόνας σώματος, είναι από τις πιο συχνές επιδιώξεις. Τι μας κάνει όμως πολύ συχνά να αναβάλουμε ή να παρατάμε την προσπάθεια πριν ακόμα ξεκινήσει;  Γιατί σε κάθε υπερφαγικό επεισόδιο επαναπαυόμαστε στο ότι θα ξεκινήσουμε από Δευτέρα δίαιτα;   Γιατί άραγε να είναι τόσο δύσκολη η επίτευξη αυτού του στόχου, τη στιγμή που γνωρίζουμε και επιθυμούμε διακαώς τα οφέλη;

Ας δούμε λοιπόν ποιες είναι οι πιο συνηθισμένες δικαιολογίες που προβάλουμε στον εαυτό μας και πώς  μπορούν να καταρριφθούν σύμφωνα με προτάσεις που κάνουν, τόσο οι διαιτολόγοι όσο και οι ψυχολόγοι που ειδικεύονται στην τροποποίηση της συμπεριφοράς. Έτσι, θα δεις αυτή τη διαδρομή με «νέα ματιά» και, γιατί όχι, αυτή τη χρονιά να καταφέρεις να επιτύχεις τον στόχο σου.

«Η περίοδος της δίαιτας είναι μια περίοδος που απαιτεί απόλυτη πειθαρχία, αυστηρό προγραμματισμό και  μεγάλη στέρηση»

Η δίαιτα δεν είναι μια εντολή που πρέπει να εκτελεστεί. Όταν στο μυαλό σου αντικαταστήσεις τον όρο «δίαιτα» με την φράση «αλλάζω τις συνήθειες μου», τα πράγματα μπορούν να γίνουν πολύ πιο εύκολα. Έχει αποδειχθεί ότι το πρόβλημα της συμμόρφωσης ξεκινά από το αν ο στόχος που έχει τεθεί, αλλά και το χρονικό διάστημα που αναμένεται να επιτευχθεί, έχουν ρεαλιστική βάση. Είναι πολύ σημαντικό να ζητήσεις την βοήθεια του διαιτολόγου σου προκειμένου θα θέσετε μαζί τους στόχους που αφορούν εσένα  με βάση την ιδιοσυγκρασία σου, το ιστορικό σου και τις συνθήκες ζωής σου. Επίσης, είναι σημαντικό να ανατραπούν οι πιθανές αυθαίρετες πεποιθήσεις και  στερεότυπα για τα τρόφιμα. Ποιά παχαίνουν ή αδυνατίζουν, ποιά είναι «καλά» ή «κακά» και ποιά πρέπει να έχουν θέση στη διατροφή σου ή όχι. Συνεργάσου με ειλικρίνεια με τον διαιτολόγο σου ώστε το πρόγραμμα που θα φτιάξετε μαζί να λαμβάνει υπόψη τις προτιμήσεις και τις επιθυμίες σου. Επιπλέον, βοηθάει ιδιαίτερα το να «σπάσεις» τον μακροπρόθεσμο στόχο σε πολλούς μικρότερους. Αυτοί θα πρέπει να κατακτώνται σιγά σιγά: π.χ. «θα αρχίσω να βάζω λιγότερο λάδι στη σαλάτα, θα τρώω ένα επιπλέον φρούτο την ημέρα, θα αρχίσω να μασάω καλύτερα την τροφή μου, θα τρώω ένα γλυκό λιγότερο την εβδομάδα».

 

«Η υγιεινή διατροφή έχει υψηλό κόστος»

Συζήτησε με τον διαιτολόγο σου τις δυνατότητές σου και είναι σίγουρο ότι θα μπορέσει να σχεδιάσει και να προσαρμόσει ένα διαιτολόγιο στα οικονομικά σου μέτρα. Σε κάθε περίπτωση μπορεί κάποιος να τρώει υγιεινά και με λιγότερα χρήματα.

 

«Δεν έχω χρόνο να κάνω ό,τι απαιτείται»

Η έλλειψη χρόνου απαιτεί καλό προγραμματισμό. Αρκεί να οργανώσεις σωστά τις αγορές σου και να παρασκευάσεις γεύματα τα οποία μπορούν να αποθηκευτούν και να καταναλωθούν άμεσα τις ημέρες που δεν υπάρχει χρόνος για μαγείρεμα. Επιπλέον, στις μέρες μας οι δυνατότητες για γεύματα εκτός σπιτιού είναι απεριόριστες και έτσι, με τη σωστή καθοδήγηση μπορείς να κάνεις καλύτερες επιλογές, ώστε να παραμείνεις στον στόχο σου.

 

«Δεν έχω τη συμπαράσταση της οικογένειας μου/συντρόφου/φίλων»

Πρόκειται για ένα πραγματικά σημαντικό εμπόδιο. Είναι αναγκαίο όμως να κατανοήσεις ότι ο δικός σου στόχος δεν είναι απαραίτητα και στόχος των άλλων. Ο εαυτός σου είναι εξαιρετικά πολύτιμος και μόνο εσύ είσαι υπεύθυνη/ος για να εξασφαλίσεις το «ευ ζην» σου. Ωστόσο, βοηθάει πολύ να συζητήσεις ανοικτά και με ειλικρίνεια με τα άτομα τα οποία έχεις ανάγκη τη στήριξή τους, προκειμένου να τους δώσεις να καταλάβουν πόσο σημαντική είναι για εσένα αυτή η διαδικασία και να βρείτε μαζί τους τρόπους που μπορούν να σε βοηθήσουν. Να είσαι σίγουρη/ος  ότι στο τέλος μπορεί να βοηθήσεις και εσύ τους άλλους με το παράδειγμά σου. Η σωστή διατροφή είναι ένα ζητούμενο για όλους, ανεξαιρέτως.

 

«Παρασύρομαι εύκολα, δεν έχω την ισχυρό χαρακτήρα»

Η διαδικασία της υιοθέτησης μιας πιο υγιεινής διατροφής δεν είναι ένας αγώνας δρόμου.

Είναι μια διαδικασία η οποία, για να γίνει βίωμα, πρέπει να γίνει σταδιακά με μικρά και συνειδητά βήματα κάθε φορά. Σε κάθε περίπτωση δες την πορεία αυτή σαν ένα δρόμο που ακολουθείς προς τον στόχο σου κάνοντας μικρές παρακάμψεις και  στάσεις ανάπαυλας, από τις οποίες όμως επανέρχεσαι σύντομα, χωρίς τύψεις και με νέες δυνάμεις για τη συνέχισή της. Απαγκιστρώσου από το όλα ή τίποτα.

 

«Δεν με ενοχλούν και τόσο πολύ τα κιλά μου, έχω συνηθίσει τον εαυτό μου»

Αυτή μπορεί να είναι η δικαιολογία για να μην ξεκινήσεις καθόλου την πορεία. Πολλοί συμβιβάζονται με την κατάσταση του βάρους τους, ακόμα και με τα προβλήματα υγείας τους (που μπορεί για την ώρα να αντιμετωπίζονται με κάποια φαρμακευτική αγωγή), αφού προς το παρόν δεν έχουν σημαντικές επιδράσεις στην καθημερινότητά τους. Είναι ωστόσο σημαντικό να μπορούμε να δούμε τις επιπτώσεις του τρόπου ζωής μας πιο μακροπρόθεσμα, καθώς μελέτες δείχνουν ότι πολλά σοβαρά προβλήματα υγείας είναι δυνατό να αποφευχθούν, όχι την τελευταία στιγμή, αλλά πολύ νωρίτερα και με μικρότερο κόπο και κόστος,

 

Την ημέρα που θα αποφασίσεις να ξεκινήσεις την αλλαγή, επικεντρώσου σε αυτό που κάνεις μέρα με τη μέρα.

Τι μπορώ να κάνω καλύτερο για εμένα σήμερα; Τι κατάφερα τελικά να κάνω καλύτερο για εμένα σήμερα;

 

Ε, κι αν κάπου παραστρατήσεις (υποκύπτοντας σε εκείνο το γλυκάκι που σε κέρασαν στη δουλειά), αύριο είναι μια καινούρια ημέρα που θα έχεις την ευκαιρία να κάνεις και πάλι κάτι καλύτερο για εσένα και μέχρι το τέλος αυτής της χρονιάς να έχεις επιτύχει μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

 

 


MARINA-POGA-IDANIKO-BAROS_edited-1280x854.jpg

Θα μπορούσε να είναι αυτό που σε κάνει χαρούμενη/ο, αυτό που σε κάνει να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου. Είναι όμως επαρκές να προσδιορίζεται το ιδανικό βάρος με βάση μόνο  υποκειμενικούς παράγοντες ή είναι απαραίτητες και κάποιες αντικειμενικές σταθερές και μετρήσεις;  


.jpg

Είναι το τακτικό ζύγισμα ο δρόμος για επιτυχημένο έλεγχο βάρους;

Το τακτικό ζύγισμα μπορεί να είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για τον έλεγχο του σωματικού βάρους.  Η αυτοπαρακολούθηση  γενικά, είναι από το πιο χρήσιμα και αποτελεσματικά εργαλεία που μπορούν να συμβάλουν σε αυτό. Μπορεί να οδηγήσει σε καίριες αλλαγές συμπεριφοράς, τόσο απέναντι στο φαγητό, όσο και στον τρόπο ζωής γενικότερα. Οι αλλαγές αυτές μπορεί να  βοηθήσουν στην απώλεια βάρους ή να αποτρέψουν την επαναπρόσληψή του. Ταυτόχρονα μπορεί να  κινητοποιήσουν και να συμβάλλουν σημαντικά στην αύξηση της φυσικής δραστηριότητας.

Δεν είναι λίγοι όμως αυτοί που αντιμετωπίζουν την αυτοπαρακολούθηση σαν μια μορφή τιμωρίας ή ψυχαναγκασμού. Αντίθετα, αν γίνει με τη σωστή καθοδήγηση και χωρίς υπερβολές, μπορεί να μειώσει το άγχος και την ανησυχία σε σχέση με το βάρος και να οδηγήσει σε επιτυχημένες αλλαγές του τρόπου ζωής.

Τι είναι η αυτοπαρακολούθηση;

Η αυτοπαρακολούθηση συμπεριλαμβάνει συστηματική παρατήρηση και καταγραφή του τρόπου διατροφής και άσκησης, με ταυτόχρονη παρακολούθηση του βάρους. Αυτό μπορεί να γίνει με διάφορα εργαλεία όπως

  • Ημερολόγια καταγραφής τροφίμων
  • Τακτική αυτοζύγιση
  • Καταγραφή της φυσικής δραστηριότητας με διάφορες συσκευές ή mobile εφαρμογές

Πως το τακτικό ζύγισμα μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο βάρους;

Πολύ συχνά χάνεται ο έλεγχος του βάρους όταν σταματάει το ζύγισμα. Ακόμα και αυτή η μικρή αύξηση του βάρους, της τάξεως του 1 με 2 κιλά τον χρόνο, που μπορεί να συμβαίνει κατά τη διάρκεια των διακοπών των Χριστουγέννων ή του καλοκαιριού, είναι ικανή να οδηγήσει μακροπρόθεσμα σε σταδιακή αύξησή του με αρνητικές επιπτώσεις για την υγεία. Η ζύγιση είναι η πιο απλή, γρήγορη και αντικειμενική μέθοδος αυτοπαρακολούθησης. Μπορεί να σε κινητοποιήσει άμεσα να αλλάξεις τις διατροφικές σου συνήθειες, αλλά και τη φυσική σου δραστηριότητα.

Πόσο συχνά πρέπει να ζυγίζομαι;

Παρόλο που υπάρχουν αρκετές μελέτες που δείχνουν ότι το καθημερινό ζύγισμα είναι ακόμα πιο αποτελεσματικό στον έλεγχο βάρους, προσωπικά θα ταχθώ υπέρ αυτών που το συστήνουν 1-2 φορές την εβδομάδα. Αφενός θεωρώ αγχωτικό και ψυχαναγκαστικό το να ζυγίζεσαι καθημερινά, αφετέρου το βάρος  μπορεί να σημειώνει συνεχείς  διακυμάνσεις, που οφείλονται στις μεταβολές των υγρών και όχι του λίπους.

Αν είσαι από τους ανθρώπους που έχεις για χρόνια σταθερό βάρος και οι αυξομειώσεις του κυμαίνονται σε 1-2 κιλά τον χρόνο, είναι αρκετό να ζυγίζεσαι μια φορά στις 15 ημέρες ή στις 3 εβδομάδες. Αν είσαι όμως από αυτούς που έχουν μεγαλύτερες και συχνότερες μεταβολές βάρους, τότε θα ήταν καλύτερο να ζυγίζεσαι 1-2 φορές την εβδομάδα. Έτσι θα μπορείς εγκαίρως να προλαβαίνεις  και να ελέγχεις τις μεγάλες μεταβολές. Τέλος , αν έχεις συχνά υπερφαγικά επεισόδια, σύνδρομο νυχτερινής υπερφαγίας, υπερβολικό άγχος με το βάρος σου ή υποψιάζεσαι ότι έχεις κάποια διατροφική διαταραχή, τότε το ζύγισμα δεν θα σε βοηθήσει. Αντιθέτως θα σου δημιουργήσει επιπρόσθετο άγχος και μπορεί να επιδεινώσει αυτές τις συμπεριφορές. Σε αυτές τις περιπτώσεις ζήτησε  την καθοδήγηση ενός επαγγελματία διαιτολόγου διατροφολόγου με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ή ενός ψυχολόγου.

Πως πρέπει να γίνεται η ζύγιση;

Είναι σημαντικό να διατηρείς πάντα παρόμοιες συνθήκες μέτρησης. Δηλαδή να ζυγίζεσαι στην ίδια ζυγαριά, την ίδια ώρα, με παρόμοια ρούχα. Έτσι μόνο τα αποτελέσματα θα μπορούν να είναι συγκρίσιμα. Βοηθάει πολύ να διατηρείς ένα ημερολόγιο που θα καταγράφεις το βάρος σου. Γι’ αυτό  τον σκοπό θα βρεις πολλές εφαρμογές που μπορείς να κατεβάσεις στο κινητό σου.

Συμπερασματικά

Είναι το τακτικό ζύγισμα ο δρόμος για επιτυχημένο έλεγχο βάρους; Η αυτοπαρακολούθηση και η συστηματική ζύγιση ως μέρος αυτής, μπορούν να βοηθήσουν στον καλύτερο έλεγχο του βάρους και να οδηγήσουν σε αλλαγές συμπεριφοράς που αφορούν τη διατροφή και τη φυσική δραστηριότητα.


To-cheat-or-not-to-cheat.jpg

To cheat or not to cheat... εσωτερικό δίλημμα που περιστασιακά έχουν πολλοί από τους διαιτώμενους. Τι είναι όμως τελικά αυτή η περιβόητη 'cheat Day' ή «ελεύθερη μέρα» όπως συνηθίζεται να λέγεται;